korte, fictiestukjes die ik schrijf
Ik woon ruim vier maanden op mezelf, en ik begin er nu een beetje aan te wennen. Thuis wonen lijkt al weer zo ver weg, net als de uren op de middelbare school. Van sommige dagen hier heb ik het idee dat het bepalende dagen zijn, alsof dit de dagen zullen zijn die beschreven worden in een roman, wanneer het gaat de ontwikkeling van het personage. Read more
Sinds mijn studie is mijn denken en cultuursmaak meer richting religie gegaan. Zo las ik vanochtend verder uit een boek dat Allah in Europa heet, het ging over Zana Ramadani, een Duitse feministische ex-moslima die fel tegen de hoofddoek protesteert vanuit het argument dat dit zorgt voor zowel een verstoorde kijk op mannen en vrouwen. Read more
–waarschuwing: persoonlijke, sentimentele blogpost–
Sinds drie weken bestudeer ik het fenomeen religie op de bachelor Religiewetenschappen aan de universiteit in Nijmegen. Als ik dit vertel dan krijg ik vaak vragen zoals, waarom ik ervoor gekozen heb, wat ik ermee wil worden, en steevast de vraag of ik zelf gelovig ben (een vraag die je vast niet krijgt als je Rechten studeert). Voor een beetje opheldering, en omdat ik gewoon heel erg enthousiast ben over mijn studie, besloot ik om dit stukje te tikken.
‘Eerste dag van de introductie in Nijmegen. Iedereen is zo aardig hier, zowel de mentoren als de mede-studiegenoten. Goede gesprekken gevoerd. Ben een beetje aangeschoten maar voldaan. Alles lijkt me voor de wind te gaan.’
– een stukje uit mijn dagboek/notitieboek/schetsboek/hoe je het ook wil noemen.