korte, fictiestukjes die ik schrijf
Sinds drie weken bestudeer ik het fenomeen religie op de bachelor Religiewetenschappen aan de universiteit in Nijmegen. Als ik dit vertel dan krijg ik vaak vragen zoals, waarom ik ervoor gekozen heb, wat ik ermee wil worden, en steevast de vraag of ik zelf gelovig ben (een vraag die je vast niet krijgt als je Rechten studeert). Voor een beetje opheldering, en omdat ik gewoon heel erg enthousiast ben over mijn studie, besloot ik om dit stukje te tikken.
‘Eerste dag van de introductie in Nijmegen. Iedereen is zo aardig hier, zowel de mentoren als de mede-studiegenoten. Goede gesprekken gevoerd. Ben een beetje aangeschoten maar voldaan. Alles lijkt me voor de wind te gaan.’
– een stukje uit mijn dagboek/notitieboek/schetsboek/hoe je het ook wil noemen.
Hallo! Lange tijd niets geschreven, ik was druk bezig met vakantie houden thuis, en nadat ik een interrail kaart won van de EU (waarvoor, bedankt) ging ik weer op pad. Ik ging er helemaal niet vanuit dat ik zou winnen, ik meldde me aan samen met mijn beste vriendin, waardoor er de kans aanwezig was dat maar een van ons de kaart zou krijgen. Ik had al wel langer in mijn hoofd dat ik graag naar Scandinavië wou. Zweden ben ik als kind bijvoorbeeld al eens geweest, maar Noorwegen nog nooit. En het onbekende lonkt, dus zo stond mijn idee vast. Kopenhagen zou mijn eerste stop zijn. Ik dacht na over wat ik wou inpakken, zocht het eerste hostel uit, en verder zou ik wel zien hoe ver ik het vol zal houden en welke plekken ik nog wou bezoeken.
Ik had grootse plannen over hoe ik wellicht wel twee keer per week iets hierop kon plaatsen, maar als de dagen dan eenmaal daar zijn, verloopt het onverwachts, toch anders. De afgelopen weken had ik een aantal examenfeestjes, het was erg leuk en fijn om mijn klasgenoten nog eens terug te zien in een niet-schoolse stemming, en ik besloot nog een herkansing te doen (ik ben wel geslaagd hoor, maar wou van een 5 nog een 6 maken) waarvan ik vrijdag de uitslag krijg. Sinds een paar dagen is het wat rustiger, en heb ik wat tijd om te experimenteren met het een en het ander, waar ik ook weer erg van kan genieten, want in mijn nog schoolse bestaan was daar niet altijd veel tijd voor.
Eergisteren fietste ik terug naar huis, nadat ik een stukje mee fietste met een vriendin. Nog moe van de hitte, de zon en de nasleep van de examens zag ik de maan aan de ene kant, en de veel grotere rode zon aan de andere kant. Net zoals de zon en de maan elkaar afwisselden, wissel ik momenteel ook van levensfase. De toetsen zijn gemaakt, de boeken opgeborgen, de dagen van de middelbare school geteld, de vakantie begonnen