korte, fictiestukjes die ik schrijf
De dagen gaan langzaam, maar gestaag, en ondertussen komt de grote eindproef, het examen steeds dichterbij. Mijn bureau lag bezaaid met papiertjes, woordenboeken en proefexamens, en ik heb het net een beetje opgeruimd. Ik heb een paar oude notitieboeken opengeslagen, ter inspiratie, omdat ik het tijd achtte om weer eens iets te schrijven voor op dit stukje internet.
Ik ga Religiewetenschappen studeren. Bijna een jaar lang zag het er in mijn hoofd uit als het bovenstaande plaatje
Sinds een paar maanden scheer ik mijn oksels niet meer. Een paar sprietjes hier en daar verschenen de eerste paar weken op het stukje vel onder mijn oksel. Bij andere mensen vond ik dat altijd best aantrekkelijk, en bij mezelf vond ik het stiekem ook best leuk.
Laatst zag ik in het Filmhuis ‘Call Me By Your Name’ een film over een intense zomerliefde tussen twee jongens. Met open ogen, en stil verlangen keek ik naar de prille, ontluikende en uiteindelijk allesverwoestende liefde die zich op het scherm voordeed. De beelden ontwaakten iets in mij, in mij voelde ik iets knagen. Misschien omdat, momenteel mijn hart zich niet overlaadt met denkbeeldige hartjes en mijn buik met fladderende vlinders. Read more